Blog: Rennen, springen, vliegen en … vooral doorgaan.

Wie kent hem niet. Dit liedje van Herman van Veen. Laatst sprak ik iemand en deze songtekst was een van de eerste dingen die in mij op kwam.

Hectiek

Zij vertelde mij, dat ze al lange tijd het gevoel had van alles te moeten, steeds achter de feiten aan te lopen en ze voelde weinig ruimte om te ontspannen.

Een gevoel, dat een ruime twee jaar geleden was ontstaand door een hectische periode.

Het was een periode waarin veel gevraagd werd van haar als werknemer. Er gedurende langere periode structureel werd overgewerkt. Werkprocessen liepen niet goed, systemen deden niet wat ze moesten doen enzovoort.

Ontspannen? Hoe dan?

Gelukkig is die hectiek al weer een tijd verleden tijd en toch lukt het niet om dat gevoel van haast, steeds maar moeten los te laten. Het is zo in haar systeem gaan zitten …. dat het niet meer lukt om echt te ontspannen.

Met als gevolg dat haar lichaam nu gaat ingrijpen. Jeuk, klemmend gevoel op de borst e.d..

Dreigende burnout

Als ik met haar praat zie ik dat haar ademhaling erg hoog zit. Hoor ik steeds het woord moeten. Een vraag wordt direct beantwoord met een waterval van woorden, die eigenlijk geen antwoord geven. Ik voel de onrust en de leegte van haar woorden.

De signalen voor een naderde burnout zijn zichtbaar. Samen hebben we hier bij stil gestaan en gekeken hoe zij hier mee aan de slag wil gaan.

Tijd om in te grijpen

Ken jij dat? Dat gevoel dat je steeds achter de feiten aan moet blijven rennen?

Dat er geen tijd en ruimte meer is om je te ontspannen? Neem gerust contact met mij op. Ik kijk graag met je mee.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.