De gedachte aan een conflict brengt vaak een naar en/of negatief beeld naar boven. Het is iets waar we het liever niet over hebben. Als het even kan gaan we een conflict het liefste uit de weg.
Persoonlijk vind ik dat jammer. Ik vind het niet alleen jammer, maar ik vind ook dat we hiermee onvoldoende oog hebben voor de waarde van een conflict.
Nu wil ik niet zeggen dat ik direct sta te juichen bij een conflict. In tegendeel zelfs. De omgang met conflicten kan soms best lastig zijn. Op dit moment word ik wekelijks euhh soms voor mijn gevoel wel dagelijks geconfronteerd met conflicten met mijn pubers. Een ware uitdaging…. om dit in goede banen te leiden.
Nu hoor ik je bijna denken. Hoezo een conflict met je puber? Een conflict is veel te heftig hoor. Volgens mij is dat gewoon een meningsverschil of een irritatie tussen ouder en kind.
En dat is nu precies wat wij met elkaar doen. Het woord conflict nemen we niet snel in de mond. We vermijden het of proberen het zo snel mogelijk op te lossen.
Zo jammer, in mijn ogen.
Wat is een conflict?
Er zijn vele verschillende definities voor een conflict.
Als ik het woord opzoek in de Dikke van Dale app, dan lees ik:
- Meningsverschil, botsing tussen partijen die onverzoenlijke doelstellingen nastreven.
- Onverenigbaarheid.
Conflicten: situatie dat er ruzie is, in conflict komen. Ruzie tussen groeperingen die met wapens wordt uitgevochten.
Synoniemen
Ruzie, strijd, oorlog.
Klinkt best heftig, of niet dan?
Waar gaat het nu over?
Voor mij is een conflict een verschil van inzicht, van mening, van idee, van verwachtingen e.d.. Als ik naar een conflict kijk, dan zie ik een situatie waarin mensen vanuit hun waarheid naar een situatie kijken. Op het moment dat het niet lukt om met elkaar in gesprek te komen over die verschillen, dan ontstaat er een conflict. Hoe harder we gaan vechten voor ons eigen gelijk, hoe heftiger de situatie escaleert en hoe groter daarmee het conflict wordt.
Als ik vanuit dat beeld naar de conflicten kijk met mijn pubers. Tja dan gaat het echt over het feit dat zij op dat moment andere ideeën of behoeftes hebben, dan ik als ouder. En dan kan het soms behoorlijk botsen. Emoties lopen (soms) hoog op en dan lukt het gewoon niet om het hier met elkaar over te hebben. En dan is er toch (even) sprake van een conflict.
Als de emoties weer wat zijn gekalmeerd, dan ontstaat er ook weer ruimte om het te hebben over de verschillen en dan lossen we het gelukkig ook weer samen op.
Als je op deze manier naar een zou conflict kijken, namelijk een conflict is een verschil van mening, inzichten andere wensen en behoeftes. Wordt het dan minder heftig voor je?
Ben benieuwd naar jou mening en ideeën. Super leuk als je die met mij wil delen.