Onderstaand citaat van Judith Lamboo trok mijn aandacht. En om de een of andere reden wilde ik deze graag even met jullie delen.

Ons leven geven we veelal vorm door te denken. Terug te denken aan de dag van gisteren. Wat ging er toen goed en wat niet? We plakken er een waardeoordeel aan, zoals prettig of onprettig.

Op basis van de ervaringen van gisteren, verleden proberen we een toekomst op te bouwen voor morgen en later. In de hoop dat we minder krijgen van wat we niet prettig vinden en meer van wat we prettig vinden.

Helpt ons dat, om gelukkig te zijn? Of staat het wellicht je geluk in de weg?

Wat gebeurd er als je zou kunnen leven in het moment? In het hier en nu? Wat zou dan je werkelijkheid zijn?